Az önce bir hoca gelip benimle bir şeyler konuştu. Sonra dedi ki sen bir kaza geçirsen, evet çevrendeki herkes üzülür elinden gelen şeyi yapar ama kimse senin nasıl acılar çektiğini bilemez dedi... O zorluğu anlayamazlar dedi... Ve benim aklıma direkt olarak abim geldi. Bir gözlerim doldu, o anları tekrar yaşadım... Ağlayacaktım kendimi zor tuttum, bir de hocaya bunu açıklamak istemiyordum. Ben bile hatırlayınca böyle oluyorsam abimi düşünemiyorum... O her gün o anları dakikası dakikasına hatırlıyordur...