bugün sınıfta bir fotoğrafa’yı okudum. aklıma sen geldin, karşımdaymışsın gibi hissettim o an. silüetin gözlerimin önünde belirdi birden. gerçek gibi hissettirdi, gerçekmişsin gibi. dikkatim dağıldı sonra senin sayende, yanlış okudum kelimeleri. güldüler birazcık ama endişelenme. hoca kızdı onlara sonradan senin yerine.
peki anlatsaydım neden dikkatimin dağıldığını yine gülerler miydi? ‘suçlusu hep vera’ diyebilir miydim? olabilir miydim nazım hikmet şiirlerinden bir parça? sanmıyorum.
‘çiçeğim’, ama; suçlusu hep vera