Μόλις είχε αρχίσει να νυχτώνει και το μόνο φως που ήταν ανοιχτό στο σπίτι των δύο ανδρών, ήταν αυτό της σοφίτας.
"Λίγο πιο γρήγορα, πού πήγε η ευελιξία σου;" ακούστηκε αυστηρή η φωνή του Βίνσεντ, την ώρα που διασταύρωνε για άλλη φορά το ξίφος του με τον Αντέμ.
"Εδώ είναι, απλώς είμαι πιο επιεικής μαζί σου σήμερα", του απάντησε ο γιός του με περιπαικτικό ύφος.
Ο Βίνσεντ τον κοίταξε αυστηρά.
Ο Αντέμ όφειλε να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του, ώστε όταν ερχόταν η κατάλληλη ώρα, να μπορούσε να πάρει πίσω όλα εκείνα που του είχαν στερήσει.
"Σοβαρέψου Αντέμ, θέλω να δω τη φλόγα της οργής στα μάτια σου κάθε φορά που επιτίθεσαι. Να είσαι γρήγορος και προσεκτικός, το ξίφος σου να κινείται με δύναμη κι ευστροφία, μην δίνεις την παραμικρή ευκαιρία στον αντίπαλο να νομίζει ότι μπορεί να σε νικήσει, ούτε για μια στιγμή", συνέχισε να τον μαλώνει με αυστηρό τόνο, ενώ ταυτόχρονα εξαπέλυε άλλη μια επίθεση εναντίον του.
Ο νεαρός άνδρας είχε κουραστεί, ξιφομαχούσαν για πάνω από δύο ώρες.
Δεν μπορούσε να καταλάβει αυτή την εμμονή του πατέρα του, εδώ και χρόνια, κάθε μέρα έκαναν το ίδιο πράγμα κι άκουγε τα ίδια λόγια κάθε φορά.
"Φτάνει για σήμερα", αντέδρασε ο νεαρός άντρας, πετώντας άτσαλα το ξίφος στο πάτωμα.
"Δεν είναι ακόμα η ώρα να φύγεις, πάρε το ξίφος σου στα χέρια", τον διέταξε ο Βίνσεντ με απότομη φωνή.
Ο Αντέμ τον αγριοκοίταξε.
"Σου είπα φτάνει", αντέτεινε εκείνος, όμως πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του, το ξίφος του Βίνσεντ πέρασε ξυστά μπροστά από το πρόσωπο του και κατέληξε να του κάνει μια αμυχή στο αριστερό του μπράτσο.
Ο Αντέμ κοίταξε την πληγή που μόλις είχε αρχίσει να ματώνει κι άρπαξε οργισμένος το ξίφος του από το έδαφος.
"Αφού έτσι θες", γρύλισε μέσα από τα δόντια κι επιτέθηκε εκ νέου στον πατέρα του με πιο πολύ πάθος.
Ο Βίνσεντ δυσκολεύτηκε πολύ ν' αποκρούσει τις επιθέσεις του...
Απόσπασμα από το βιβλίο "Ανάμεσα σε δύο κόσμους".
