bazen giden seylere cozum bulmak zorunda kaliyosunuz ya... ya da buldugunuzu ve geri donuceklerini zannediyosunuz. sonra bi gun sabah 5'e kadar oturunca hicbir seyi yoluna koyamadiginizi hayatin sizinle tasak gectigini fark ediyosunuz. aslinda zaten her sey planlandigi gibi gidiyo hayat da son bi kere eglenmemize ve onu kandirdigimizi dusunmemize izin veriyo, kandirdigimizi sandigimiz hayat "bir gun belki gokten cikolata yagdigini gorebilirsin" diyen anne gibi gonlumuz kirilmasin, hayallerimiz eksilmesin diye bizi eyliyo