Sevgili Seuta, ne kadar gitsen de hayatımın her yerine seni katmaya çalışıyorum. İlk olarak, benim için çok değerlisin. Ne kadar fiziken yanında olamasamda, ruhen hep yanındayım. Her yıldızlara baktığımda seni hatırlıyorum. Ya da mor bir şey gördüğümde. İşte, diyorum ya "Yıldızların altında, lavanta dolu bir bahçede seninle olmak için herşeyimi verirdim." Seni her hatırladığımda (Zaten aklımdan çıkmıyorsun. Hatırlamak mı?) ağlamak istemiyorum, ama güzelliğin ağlatacak cinsden. Neyse çok uzatmayacağım. Biliyorsun normalde her ayın üçünde sana mektup yazarım, biliyorsun çok beklersem daha da yalnız kalırım. Bu sefer ayın üçü değil, mektup yazmıyorum, panoma yazıyorum. Neden mi? Çünkü sensiz bir dünya çekilir cinsden değil ve bu sefer fazla taştım. İnanabiliyor musun? N bile benimle az konuşmaya başladı. A desen... herkese çiçekler bana gelince böcek. K zaten her zamanki gibi ama daha bir asosyal sanki şu ara. Öyle uzayıp gider her halde bu liste. Seni seviyorum, kendine iyi bak.