¶

ve sen sahip olduğum en güzel şeysin

piçuvvv(ಠ_ಠ)━☆ﾟ.*･｡ﾟ

Tanrım onun acılarını bana ver o daha küçük...

“İki kişinin birbirini aynı yoğunlukta sevmesi imkansız. Dolayısıyla aşkta, acılar ve sevinçler hakkaniyetli paylaşılmaz.”Aşk adil değildi. Demokratiklik ve özgürlükçülüğün kıyısından bile geçmiyordu. Dahası istikrar ve kalıcılıktan nasipsizdi. Sana en şiddetli tokadı patlatacak olan eli okşamaktan ibaretti.

Halbuki ben onun düşmekten korktuğu uçurumun dibindeydim.

Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum?Herkes bağırırken şiirler okumak mı?Susmak mı sözün bittiği yerde? Kusmak mı sindirebildiklerinizi?Apansız uykum kaçıyor kaç gece, bu da mı aleyhime kanıt?Sondan saymaya başladım adları-böyle hoşuma gidiyor-beğenmeseler de seviyorum ellerimi,hep olmayacak düşler görüyorum, yenileceğim kavgalara giriyorum durmadan.İtiraf ediyorum…Silin adımı listenizden, yokum; aslında bir oyun olan kavgalarınızda ve aslı bir kavga olan oyunlarınızda. Kirli sevinçlerinize ortak etmeyin beni. Gözyaşlarınızı da paylaşmıyorum. Yalan övgülerinize ihtiyacım yok.Gıyabımda kesinleşmiş hükümler verin.Bir sürgün nereye sürülebilir? Gölgeler kelepçeye vurulur mu?Çekilin, yürümediğiniz yolları(mı) kirletmeyin

İlla sonsuz olmak için aşık olmak gerekmez

Susmam gerek ama ona aşığım

Söylesene aden tanrıların neyi var
                                Davranmıyorlar eskisi gibi kibar

''Birisi kabuk tutmuş yaralarımızı okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve oluk oluk kanama başlıyor yeniden… Birine teslim olduğumuzda ve içimizi döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıveriyor. O yüzden değil mi, içimizi tutmalarımız, birine teslim olmaktan korkmalarımız, ortalıkta tedirgin ve gergin dolanmalarımız? -anlatsam mı, anlatmasam mı?- kararsızlığımız, -bu sevgi beni acıtır mı?- kuşkularımız…Her zaman seni üzecek birileri olacaktır. Tek yapmamız gereken; sevginin bize vadettiklerine güvenmeyi sürdürmek, ama kime ikinci defa güveneceğimizi de iyi seçmek.''