Kurşun kalemin yumuşak ucunu yavaşça beyaz kağıda değdiriyorum. Tek bir kelimeyle başlıyorum. Başlar başlamazda zihnimde dönüp duran tüm o serüvenler akıyor kağıda. Çok okunsun çok beğenilsin diye değilde ben çok okuyup çok beğendiğim için yazıyorum. Yazdıkça yazıyorum. Zaten hayatta bu değil midir? Bazı şeyleri başkaları için değilde kendin için yapmak gerekir.