pheulia

bir süre önce burada yazıyorken aldığım nefesleri düşünüp, aranızda, sizinle aynı duyguları paylaşarak yaşıyor olduğum o döneme hasret doldum. kim bilir ne kadar vakit geçmiştir aradan ben buraya uğramayalı. yokluğumda da güzel şekilde andığınız, panomu es geçmeyip ardınızda bırakmadığınız ve böylelikle de yüzümü gülümsettiğiniz her an için teşekkür ederim. :)
          	elimde kalan bir kısımdan bahsediyordum sürekli. birçoğunuz da okumak istediğinizi bana söylemiştiniz gerek mesajlarda, gerek yayınlarda. o metnin bir başınalığı bana da biraz yük gibi geliyordu doğrusu. bu sebeple paylaşmak istedim. önceki kısımlara nazaran biraz daha uzun olduğu için de bu şekilde yayımlamak daha doğru ve içten göründü gözüme. daha fazla ertelemeyip bugün bu bahsi kapatmış bulundum. 
          	ileride umarım başka kurgularla, bambaşka hikâyelerle yeniden bir araya geliriz. inanın o anı iple çekiyorum. 
          	her birinizi öpüyorum doyasıya, iyi geceler, tatlı rüyalar :)

virheam-

"beni öyle güzel öptü ki sadece dudaklarıma değil, ruhuma da dokundu. şu an yanımda uyuyor. bir yandan saçlarını seviyor, bir yandan da gözyaşlarımın arasından bu sözleri yazıyorum.
          tanrım onu benden ayırma ne olur."

kthviki

Affet taehyung. diye fısıldıyorum bir mezara, affet. Sana adınla seslenmediğim her gün, doğan güneşin ışıl ışıl parlattığı gözlerine bakıp da sessiz kaldığım her an, beklentiyle dizlerime başını koyduğun, karşılığını vermeye aciz düştüğümde dahi gülümsediğin her dakika için.