picefoey

ev kizi ev kizi surtuk degil ev kizi

picefoey

dusunuyorum da son yillarda kimse dogum gunumu kutlamamis yalniz ve aglayarak gecirmisim dogum gunlerimi...dogum gunlerini bu yuzden sevmiyorum

picefoey

@Elrinnk  aynisi gercekten deger verip deger gorememekten biktim oyle hediye abartili bir kutlama bekledigim falan da yok kuru bi dogum gunun kutlu olsun yeterdi bana ama sanirim insanlara zor geliyor. cok yakin oldugumu sandigim arkadasim mahallelerindeki bakkal oldugu icin dogum gunumu kutlayamamisti mesela hadi canim ya oyle mi ve biliyormusun gurursuz ve enayi oldugum icin birsey olmustur kutlayamamistir dedim ve onunla arkadasligimi surdurdum uzuyor fazlasiyla. hep dogum gununde telefonu susmayan insanlara ozenmisimdir ve sanirim hicbir zaman sunu yasayacak kadar deger gormeyecegim bilmiyorum belkide sorun bendedir
• Reply

Elrinnk

Bende aynı şekilde geçiriyorum arkadaşım bildiğim kişilerin doğum gününü saati saatine kutlarken benim doğum günümü kutlayan tek bir arkadaşım bile yok
• Reply

picefoey

gunce 1
          selam yazacak yer, konusucak insan olmadigi icin buraya yaziyorum. hayatimda hicbirsey yolunda gitmiyor bu aralar ne akademik ne arkadaslik iliskileri ne ask ne de ailem hicbirsey. arkadaslarimi kendi icimde bitirdim henuz bilmiyolar belkide biliyolar bilmiyorum. cogu seyden nefret ediyorum nereye elimi atarsam atayim beceremiyorum. ilkokula dislandigim o gunlere donmus gibi hissediyorum dislanmaktan cok korkuyorum ve ne yazikki korkularim pesimi birakacak kadar vicdanli degiller. evet yine dislandim hicbirsey yapamadim sadece o gunun bir an once bitmesini diledim bazen olmayinca olmuyo dimi. hersey duzelmeye basliyor gibi hissetmistim arkadasim oluyordu deger veriyor gibilerdi anladin mi ama oyle degilmis. beni dislayan arkadasimla bile empati kurdum biliyormusun sanirim gercek bi enayiyim. bazen fazla mi enayiyim diye dusunuyorum ve bence bu sorunun cevabi cok da zor degil aynennn oyleyim. beni dislayan kizi disladiklarini fark ettigimde onu sohbete katmaya calismistim. insanlar fazlasiyla nankor...su aralar kendimi fazlasiyla kiyasliyorum baskalariyla neden onun kadar zayif onun kadar guzel ve onun kadar zeki degilim diye sorguluyorum. kiskaniyorum da acikcasi ama asla bir fesatlik yok icimde bunu ictenlikle soyleyebilirim. yine kilo almaya basladim ayna karsisinda aglama nobetleri yine geldim. bazenleri kendimi o kadar cirkin hissediyorum ki ne yapacagimi bilemiyorum aynaya bile bakmaya tahammulum olmuyor. kendimi ne sevmeye ne de sevilmeye layik gormuyorum. keske guzel olsaydim belki dunya daha cekilebilir olurdu neyse. birisinin bana sarilip saclarimi severek uyutmasina ve herseyin guzel olacagina dair ikna etmesine ihtiyacim var sanirim. neyse iyi geceler