~Kullanılmıyor~

"Her şey için çok geçti artık. Dönmek için geri gel demek için. Tüketmişlerdi birbirlerini. İkiside susuyordu. Belki sessiz çığlıklar atıyorlardı ama sesleri birbirlerine yetişmiyordu artık. Kadın ayaktaymış gibi davraniyordu. Adam zaten hiç yıkılmamıştı. O kocaman aşktan geriye kırıcı sözler,sitemler,hayal kırıklıkları,yalanlar,üzüntüler kalmıştı. Adam soğuk kanlıydı içinde kopan fırtınaları bi an olsun dışarı yansıtmıyordu. Kadın hırçındi. Herşeye ve herkese öfkeliydi ama yine de susuyordu. Adam kal diyordu kadına ama git der gibi, kadın git diyordu adama ama kal der gibi. Adamın git dediğini anlıyordu kadın valizine koyuyordu aşkı,mutluluğu,sevgisini. Adam anlamıyordu kadınınona kal dediğini. O da koyuyordu valizine öfkesini,sinirini,benciligini ve belki de önceden kalma aşk birikintilerini. Sonra kapı açılıyordu. Çıkıyorlardi birbirlerinin kalbinden. Dışarıda serin ruzgarlar esiyordu ama gidiyorlardi. Farklı yönlere. Kadın bir süre sonra durup arkasına baktı. Adam koşarak uzaklaşiyordu. Kadın gidemiyordu daha fazla. Adam gözden kayboluyordu. Kadın dizlerinin üstünde duramıyordu artık. Adam hiç gözükmüyordu? Kadın yığılıyordu yere. Adam dönmüyordu. Kadın ağlıyordu. Adam hissetmiyordu. Sonra Kadın öluyordu. Adam diğer yarısının yok olduğunu anlıyordu. Geç oluyordu ama anlıyordu. Adam acı çekiyordu sessizce ama kadın bilmiyordu. Kadın adamın gökyüzünde pembe bir bulut oluyordu. Kadın adamın nefesinde can buluyordu. Adam yeryüzünde kadın gökyüzündeydi yine aralarına mesafeler girmişti ams bu sefer adam sevmekten vazgecmiyordu."

"Bazı gözyaşları vardır gözünden değil kalbinden akar"