kitabını, çakma lezbiyen, önce önyargıyla okuyordum. bakalım ne olacak diye. Daha sonra biraz daha ısındım ama.önyargım gitmemişti sadece homoseksüel hikayesi olduğu için okumak istedim. Ama daha sonra Güney çıktı ve hikaye bambaşka yere sürüklendim. öyleki Gece'yi kaçırdıkları zamanı nefessiz okudum. Tam anlamıyla! nefessiz. Bir de Shadow'un geceye gerçek anne-babasını anlattığı zamam var ya arkada Eminem - Beautiful çalıyordu müthii bir duygusallık ağladım! ben hiçbir duygusal. kitapta -Senden önce ben, aynı yıldızın altında zaten çok dandirik buluyorum bu kitapları romantizm olan her şeyi dandirik buluyorum ben- ya da filmde -Evim sensin, babamla oğlum.i, tamam mıyız- ağlamayan ben romantizmin anasına söven ben bu hikayeye öyle bağlandım ve ağladım ki ağlamaktan yarım saat boyunca yanaklarımı hissetmedim o kadar kasılmış yüzüm. kısacası bu kadar önyargıyla bu da ergen işidir ahaha diyerek okudupum kitap öyle serüvenli, aksiyonlu ve mükemmel hale geldi ki anlatamam. yani psikopatı, solucanı, kötü çocuğu okuyanlara ergen mal diyen ben bu kitapla kendimi değiştirdim sanırım. Nasıl ben de bilmiyorum ama Ehehehe kurgu bitti şimdi yazar nasıl yazacak bakalım derken Güney ve karanlıkları çıktı ve orada gafil avlandım.wattpadde öyle gereksiz kitap var ki hemen silecektim ama sırf senin için okuyorum. devam et faln demeyeceğim bu kadar ilgi gösterdikten sonra devam etmezsen zaten söverim. ilk defa kötü erkek/ masum kız klişesini kitaba öyle yerleştirmişsin ki ağzım açık kaldı. Bu kitabı yazmaktan gurur duy. hiç tanımasam da hasta olduğum yazar, seni seviyorum
