placebomaiiz

sen aşk rüyası görürsün, ben kemik 
          	feryadım bazen bir şarkı, bazen de göğsümde sancı
          	anlatmam zaten duymazlar 
          	öp, dilimde kan tadı var.

placebomaiiz

kal deseydin bana kalırdım inan. sen hiç gördün mü etin tınaktan ayrıldığını? kuşun yuvayı terk ettiğini? güneşin gündüzden ayrıldığını, yıldızın ay'dan uzaklaştığını? kal deseydin bana kalırdım inan. topraktım, susuz bıraktın. 

placebomaiiz

iki güzel söze kanıyorum hâlâ, asla kabullenmek istemiyorum, beni sevseydi, beni üzdüğünü bile bile tekrarlamazdı. küçüğüm hâlâ, bir yanım buruk. çok sinirliyim, kin havuzumda boğuluyorum. sevdiğim insanların kalbimi deşmeleri çok acıtıyor canımı. Öyle ki canımın yangısı umrumda dahi olmuyor, tek düşündüğüm bunu bana nasıl yaptıkları, artık büyüyorum, bunu biliyorum. küçük meselelere büyük, büyük meselelere küçük takılıyorum. ağlamıyorum öyle, gülüp geçiyorum. tek bildiğim ise, umursamaz tavrımın ardında, devasa can kırıklarım var. Üzgünüm ay, hiç sevilmedin. artık bunu haykırıyorum, çünkü pekte önemi kalmadı.