plutonkackini

Bu his uzun zamandır ziyaret etmemişti, ne bedenimi ne de kalbimi... :) 

Bu evden ve bu evin içindeki herkesten (tabii ki kendimden de) nefret ediyorum. 

Bir kere kendime geç kaldım diye mi yetişemiyorum? 

En boktan hislerimi buraya yazdığımı biliyor muydunuz? Bilemezsiniz. Çünkü görmüyorsunuz

Buraya yazdıklarımı hiçbir sikim insan görmüyor ya.. Nasıl rahatım anlatamam

Her şeyin üst üste geldiği anlardan nefret ediyorum.
          İnsanların sosyal varlıklar olmasından nefret ediyorum.
          Bazen, gerçekten sevdiğim insanlardan nefret ediyorum. 

Arkadaşlar umarım hiçbir zaman kendinize sürekli "Sakin olmalısın. Sakin olup teoki vermelisin." gibi şeyleri hatırlattığınız anlar yaşamazsınız. Ben artık bu anlardan bıktım çünkü. 

İğrenç hissediyorum. 

Yetersizlik hissiyle baş edemeyecekmişim gibi hissettiren bir hafta (ömür) 

Her şeye olan ilgimi kaybediyorum :)