Dünyanın cennetindeydik ve sen Tanrının benim için yarattığı yasak elmaydın.Ben Havvaydım.Ademsiz kalmış bir Havva...Ben bütün günahları tek başıma üstlenmeye, şeytanın kulağıma fısıldayışlarında adını ezberlemeye,sana biraz daha çekilmeye razıydım.Cenneti boşvermiştim, cehennem ise senin yangınlarının yanında hafif kalıyordu.Kokun...susadıkça içtiğim, içtikte susadığım cehennem şaraplatı gibiydi.Sarhoş olmak istiyordum 'elma' kokunla. Camileri patlatasım geliyordu adını kulağıma fısıldayan şeytanı kaçıran ezanlar arasında."Cennete bir daha dönemezsin!" diye fisıldadı melek...Beni tertemiz kalmış Havva sanmıştı.Oysa ben günahlara bulanmış Havvaydım.Benim günahım elmaydı,Benim günahım sana aşık olmaktı, benim günahım sendin Ademoğlu...
'BENI YAKAN DA, YAKTIRANDA SENDIN'
