Zehirli düşünceler zihnimi rahat bırakmıyordu. Sürekli düşünmek beni içten içe tüketiyor, her detayın beynime kazınması acı veriyordu. Bu işkenceden beni bir nebze kurtaran şey ilaçlardı. Sanki beynim kanıyor ve ben bunu hissediyordum. İnsanların konuşmaları, her küçük hareket, her soluk zihnimde toplanıyordu. Gözlerimi sıkıca yumdum. Beynimi oyalayacak bir şeylere ihtiyacım vardı.