prefasccio
çok tuhaftı, ağlayamadım.
prefasccio
prefasccio
olmam gereken yerden çok uzaktayım,
belki de yoruldum bilmiyorum,
öyle karışık,
öyle yabancıyım ki,
bu aralar kendime bile gelemiyorum.
prefasccio
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
prefasccio
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
prefasccio
İnsanlardan uzaklaştığımı fark ettim.
prefasccio
Değmiyor.
prefasccio
Gitsem buralardan arkama bile bakmadan.
prefasccio
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
prefasccio
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
prefasccio
Dudakların jilet gibiydi.
prefasccio
Oysa ben kendim aslında sadece yaşıyorum, yeşilleniyorum, çiçek açıyorum, soluyorum, hep aynı nokta'da duruyorum bir ağaç gibi ve bırakıyorum üzerimden sakince geçip gitsin insanların acıları ve neşeleri.