yaşanamamış hayatlar, kaçırılmış anılar ve etrafını sarıp sarmalayan keşkeler. geç kalışların bazen gideceğin yeri bilememekten bazense varamayacağına inanışından doğuyor. çok farklı hayatlarda olabileceğin gerçeği yüzüne buz gibi çarptığında etrafındaki herkes yabancı geliyor, sanki yanında bulunmamalıymışsın gibi. bambaşka bir hayatta olma ihtimalini, her şeyin aslında zamanında farklı şekillenebilecek olmasını düşündüğünde pişmanlık duyuyorsun. ama geç kalınan pişmanlıklar ve keşkelerin bir anlamı çoğu zaman yok. önüme baktığımda artık adım atamıyorum; arkamı döndüğümde bir keşkeyle daha karşılaşmamak için. bu karmaşanın içinde ihtimaller silsilesinde savrulup duruyorum...
