atlas.

İmkansız olduğumuzu bilmek kolaydı ama tekrarı için bir şansımız varken bundan vazgeçmek bu kadar kötü hissettirmemeliydi. Yine de sen hep gül benim güzelim çünkü ben bir kez duyduğum gülüşüne defalarca sigara yakacağım. 

fısıldasan duyardım.

yeniden bir ocak gecesi, sen ve ben değil imkansız olmadığı evrende birbirini bulan biz.

Tanrı bize hak ettiğimizi vermediğinden beri hakkı gözetmeyi bıraktım ama konu sana dürüstlükse sesini duyamadan gitmişken şarkılar önemsiz.

Ellerim klavyenin üzerinde gidip geliyor ama bu cesarete sahip olsam artık bize neyi kazandıracak bilemiyorum ve yine seni yoran ben olmasam yorgunluğunu bırak omuzlarıma demek isterdim tatlı vera.

Ve sensizliğin yorgunluğuna alıştım, artık her şey değersiz. 

Eğer daha önceden fark etseydim biz yerine sonumuzu yazan Tanrı'nın kalemini kırardım vera ama ikimizde geç kaldık, şimdilerde her anlamda.

bizden olsun isterdim ama bizden olmadı, hiçbir şey değil en kötüsüydü bu gerçeği kabullenmemiz.

Belki artık eksik olacağız ama o eksiği de benim parçalarım elbet dolduracak. Unutma lal, karada olsan da okyanus her yerdedir.

iki karam da uğruna feda olmaya hazır vera çiçeği ama yine de erken uyu, varlığınla aydınlatabildiğin geceler benim olsun.