Öğrenciyim. İstanbul'da yaşıyorum ama İzmir'de yaşıyorum derim herkese. Ne yani trafik yokmuş gibi bide yeni insanlarla mı uğraşacağım? 

Bilgisayar yazılımlarıyla ilgileniyorum. Bu işi ne kadar sevsem de ruhum daralıyor bazı noktalarda... 

Hayatımdan söküp atmak isterdim bunları. Ama mecburum yoksa kapitalist düzen yutuyor bedenimizi. Başka ne söyleyebilirim kendim hakkında bilmiyorum. Yeterli bu kadarı. 

Oturdum cüzdanıma baktım,  paralarımı kurcaladım... 

Bir anda aklıma Gogol'un Palto'su geldi. Fazla param olmadığından korsan kitapçıya gittim. Tanıdığım 3-4 tane yer var. Hiç biri adını dahi duymamış kitabın. 
Bende eve geldim, belki internette doküman şeklinde bulabilirim diye. Burayı buldum. Burada da yokmuş ya neyse...