pueries

memories feel like weapons

pueries

and now that I know, I wish you'd left me wondering
• Reply

pueries

zira… artık kendimi daha uzun süre kandırmayacağım; o kadın bana o zaman sarılsa, beni o zaman istese, onunla dünyanın öbür ucuna giderdim, hem kendi adımı, hem çocuklarımınkini lekelerdim. insanların dedikodularına aldırmaz, mantığımın sesini dinlemez, Madam Henriette'in daha bir gün öncesinde tanımadığı Fransız genciyle yaptığı gibi, onunla kaçardım. nereye, ne zamana kadar diye sormaz, önceki yaşamıma bir an bile dönüp bakmazdım paramı, adımı, mal varlığımı, onurumu onun uğruna feda ederdim. dilenirdim, bu dünyada onun beni sürükleyebileceği her tür aşağılanmaya razı olurdum belki de. Insanların ayıp dediği, saygın gördüğü her şeyi görmezden gelirdim, şayet ağzından bir sözcük olsa çıksa, bana doğru bir adım atsa, beni anlamayı denese, o an ona tüm kalbimi verirdim.

pueries

ama size söyledim ya, bu garip tavırlı kadın bana ve içimdeki kadına göz ucuyla bile bakmıyordu… ben ona teslim olmaya öyle hazırdım, onun aşkıyla öyle yanıp tutuşuyordum ki bunu ilk olarak kendimle baş başa kaldığımda anladım, onun aydınlık, deyim yerindese melek gibi yüzünü heyecana boğan o tutkuyu, içimin karanlık dehlizine düşüp terk edilmiş bir kalbin boşluğunda fırtına yaratınca anladım.
• Reply

pueries

ben bir Ayten'dir tutturmuşum oh ne iyi
          Ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel
          hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
          biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
          şarkılar söylüyorum
          şiirler yazıyorum Ayten üstüne
          saatim her zaman Ayten'e beş var
          ya da Ayten'i beş geçiyor
          ne yana baksam gördüğüm o
          gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor

pueries

seni unuttum, eminim. öyle ki bazı sabahlar yüzümde bir tebessümle uyanıyorum, ellerimi kavuşturup seni içimden söküp atan hayata teşekkür ediyorum. şükürler olsun tanrım, diye haykırıyorum. şükürler olsun ki gittin. eğer kalsaydın bugünkü gibi hüküm süremezdim.

pueries

derken, bazı geceler, bir anda çıkıp gelsen ne yapardım diye hayal ediyorum. şu saniye odaya girsen, bugüne dek yaptığın bütün kötülükleri nasıl da en yakın camdan fırlatıp atardım ve bütün sevgim yeniden kabarırdı. en başta zaten hiç gitmemiş gibi gözlerime dolardı yeniden. sanki bu kadar uzun süre sessiz kalırken aslında gelişini avaz avaz kutlamanın hazırlığını yapar gibi. birileri açıklasın. nasıl oluyor da gittiğinde bile gitmiyor aşk. nasıl oluyor da senden geçeli çok olsa bile böyle çaresizce dönüp sana çıkıyor yolum.
• Reply