Uçmaya çalışırken yürümeyi unutmuşum. Anlık mutluluklarımı kocaman bir gökyüzü sanmışım. Sanki o kadar yavaş yavaş gitmişler ki hissedemeden ölmüşüm. Hep şaşırmışım ne ara gittiklerine. Sanki umut ettiğim her an bir parçam eksilmiş bedenimden.
Ruhu olmayan bedenimden eksilen parçalarla ben çoktan ölmüşüm, kimse fark etmemiş bile. Sanki farkedilmek İstememişim. Yok olayım derken var olduğumu unutmuşum. Yaşamı yaşanmamışlıklarla yaşamaya çalışmışım çünkü başka türlü ögrenmemişim.