Sammylunar

Bana Kızıl İsyan serisini alana bütün kitaplığımı bağışlayabilirim öyleli yani..
          "Bu delinin aşkı bambaşka"

Öyküler'i ilk yayınladığımda girişte bahsettiğim öykü yarışmasına katıldığım öyküm "Seçim"di. İlk elemeleri geçip finale kaldı, final turunda ise elendi. Yine de dediğim gibi bu yarışmaya katılmaktan çok mutluyum ve artık elendiği için de paylaşabileceğimi düşünüyorum. Öykülerim arasında en beğendiğim diyebilirim, en azından şimdilik. İnşallah siz se beğenirsiniz 
          
          https://www.wattpad.com/story/362104659?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create_preview&wp_uname=r_altintas   

Belki de kelimeler herkesin elinde olmamalı...

size kimse anlatmadı mı
          yıldızların dilek tutamayacağını

Gözüm gibi bakarım derdim ama gözüm çok kıskançtır, ben gönlüm gibi bakayım en iyisi.

Kimse bir ben olamıyor demek ki, napalım.

"And Death once dead, there's no more dying then."
                                                      ~William Shakespeare 

Ha bu benum Wattpad bozuktur 

burası da neresimis böle ya

Kalbin aşık olduğunu sanırdım önceden, kalbin duyguları yaşadığını. Kalbin mutlu olduğunu, kalbin heyecanlandığını, kalbin üzüldüğünü, kalbin sevdiğini sanırdım. Meğer kalp yalnızca acı çekermiş. Beyinmiş bütün duyguları yaşayan. Beyinmiş seven, beyinmiş aşık olan, beyinmiş üzülen, beyinmiş heyecanlanan. Acılarını çeken ise hep kalp olmuş. Kalp olmuş kırılan, kalp olmuş yorulan, kalp olmuş her şeyi yüklenmek zorunda kalan. Buna rağmen tek pes etmeyen de o olmuş bunca şeyde. Beyin vazgeçmiş, beyin pes etmiş, beyin isyan etmiş. Yorulan kalp, kırılan kalp, ağrıyan kalp hep devam etmiş atmaya. Devam etmiş acı çekmeye, devam etmiş yanmaya. Azrail dur diyene kadar hep devam etmiş çarpmaya. Ne olurdu bir kerecik de o pes etse? Ne olurdu bir kerecik de kaçsa peşini bırakmayan acıdan? Daha ne kadar kahramanlık taslayacaksın ey koca gönül, ne zamana kadar? 
          "Lütfen, artık pes et, ikimiz için de."