Bir kibrit bir kağıt yakar, o kağıt bir ağıt yakar ve tüm dünya alev alır. Ateş bazen ısıtıp yakmaz insanı, üşüttükçe üşütür. İnsan alevlerin ortasında durup donabilir bazen, kar yığıntılarının altında sıcacık hissedebilir ve karanlıkta görebilir aydınlıkta göremediği her şeyi... Hayat bu.
(Kar küresi)