Διαβάζοντας την ιστορία σου ένιωσα πολύ περίεργα συναισθήματα γιατί κατά κάποιον τρόπο τη περίοδο που ξεκινούσα την ανάγνωση της (το μακρινό για εμάς τώρα 2017) ζούσα περίπου την ίδια ιστορία με την Αννα. Δεν ήταν καν το ίδιο στοίχημα που συνέβη στην ίδια αλλά τα συναισθήματα που μάλλον ένιωθε η ίδια ήταν πολύ κοντά στα δικά μου εκείνη την περίοδο. Ισως ακουστεί άσχημο αυτό που θα πω, αλλά ένιωθα κάπως πιο καλά που διάβαζα και για κάποια άλλη κοπέλα που περνούσε το ίδιο με μένα. Η μόνη μας διαφορά με την Αννα είναι ότι ο Άρης τελικά την αγάπησε πολύ, ενώ εμένα ο δικός μου Άρης (δεν ήταν το όνομα του αυτό τρόπος του λέγειν) δυστυχώς για τότε, ευτυχώς για τώρα δεν ένιωσε ούτε κατά διάνοια το ίδιο… 7 χρόνια αργότερα και πολύ περισσότερο συνειδητοποιημένη για τη ζωή είμαι με έναν άνθρωπο 4 χρόνια και νιώθω τόσο όμορφα με τη ζωή μου. Εγώ θελω να πω ότι ,παρά το ότι η ιστορία σου είναι καλογραμμένη και με έκανε να εθιστώ τις αμέτρητες φορες που τη διάβασα, δε θα πρέπει καμία κοπέλα να ωραιοποιεί έναν άντρα σαν τον Άρη στη πραγματική ζωή, γιατί κατά 80% δεν θα καταλήξει όμορφα αυτό. Καμία φορά ο Μιλτος που έρχεται στη ζωή μας μπορεί να ναι σωτήριος..
