I'm not a writer, I'm a reader
Ayoko kasi magsulat ng isang kwento na di ko naman matatapos.
Why start kung hindi ko naman matatapos? diba!!
So i chose to be a reader

I'm also a perfectionist, although I don't mind kung may wrong grammar sa mga binabasa ko,
basta maganda ang kwento at hindi naman sya madami, pagtyatyagaan ko yan. 
(BTW, sa mga binabasa ko, kung gusto nyo ng proofreader, pwede ako, piso-tumpok lang. haha)
However, I also understand that everyone is imperfect, dapat marami tayong room for mistakes, para naman kahit papano mag-improve tayo. 'Cause i believe that mistakes can make someone a much better version of him/herself. Nagkakatalo lang tayo kung paano natin iyon i-a-accept at i-co-correct ang mga yun. am i right?

I'm not into pa-tweetums stories, naiinis ako sa mga ganon, ayoko ng ka-kornihan stories, yung tipong ipagsisigawan sa buong mundo ang love mo sa isang tao. (baka mabatukan ko boyfriend ko pag nagkataon. haha) Introvert kasi ako, mas kinikilig ako sa mga simple gestures, yung tipong kayo lang ng boyfriend mo ang nagkakaiintindihan sa mga pinaggagagawa nyo. walang effort, pero may pagkakaintindihan kayo at kilala nyo ang sarili nyo. haha. Open to SPGs din ako, and mostly pa nga, yung mga may SPGs ang nakikita kong may magandang story.

I'm also kalog, mas kinikilig ako sa mga kalokohan ng pinaggagagawa ng isang couple kesa sa mga roses or chocolates na binibigay nila sa isa't isa. (if you know what I mean).

I'm judgemental, however, I'm willing to take the risks of knowing someone.
Although I tend to have a first impression on everybody, I don't want to be blinded by those.
I'm a psycholoy graduate kasi, I believe that everyone's decision should not be judged by someone outside his/her circle, or even them, kasi everyone has his/her own stories to be told. Hearing those does not make someone fit for judging, kasi iba pa rin yung ikaw ang naka-experience and nakaramdam ng emotions. right!

So, magbabasa muna ako!