rante_

neyse amk ben gidip kvp izleyeyim de kafam dinlensin

rante_

karbeyazım seni çok özledik her birimiz ama artık acı çekmemen bize iyi gelen tek şey gönül isterdi yanımızdayken nefes alıp verirken acı çekmemen.
          koşturup çocuk olman gülmen eğlenmen süslenip püslenmen bayılırdın sena saçlarını taramaya kamera görünce hep fotoğraf çekilmeye. 
          o kadar hayat doluydun ki ışık gibi parlardın. etrafına da saçardın neşeni mutluluğunu.
          seni çok seviyorum prensesim elbet bir gün kavuşacağız :” 
          ışığın karanlıkları aydınlatsın.

rante_

on beş yıl oldu bugün zaman cidden çok acımasız. takvime bile yazamıyorum hala bugün aramızdan ayrılışın diye mıh gibi aklımda hep nisan ayına girdiğim an bugün yaklaşmasın diye kaçıyorum ama kendimi kandırıyorum. seni çok özledim sırf bizi daha çok görmek için vakit geçirmek için biz de kalmalarını oyunlar oynamayı bir dediğimizi iki etmemeni. o gün nisan ayında gelicem dedin dayı kardeşimin doğum günü için özellikle tekrar gelicem dedin dayı sen gelmedin haberin geldi dayıcım o on sekiz yaşına girdi ben yirmi bir oldum dayı aramızdan ayrıldığın zamanki yaşını geçtim dayı ben. ben nasıl senden daha çok yaşadım ki sen benden daha çok bunu hak ederken. belki mutlusundur artık bunu umut etmekten başka bir şey yapamıyorum ben. seni çok seviyorum.