ranyotwartemeran
Gittin ve bozdun bütün büyüsünü yuvanın Yüzyılların sabrıyla Ay ışığının harcıyla Güvercinlerden kırlangıçlardan İçgüdü müziğinden Çocukların pul pul düşlerinden Doğmuş bir çiçek evine Girdin ve bozdun sessizliğini Güneşin doğuşunu Işığın camlardan geçişini Durdurmak istedin Uğursuz ıslığınla Karlar içinde donmuştun Tuttun sıcacık ovaya indin Baharın gözlerini ezdin Nergisler üstünde dans ettin Bozdun bütün büyüsünü canlı olmanın Tanrı böyle yaratmış seni Sen yılan olmaya mahkûm Gecenin ta kendisi Kara kaderlerin çerçisi Zafer anıtlarının güvesi Mutlu öfkelerin sfenksi Gövdende ölüm zehirli bir ağıt gibi Ve insanoğlunun karşısında Külkedisi Melek dağıtansın Zehirli tozlarında Skandal serpersin meryemlere Cennetin kapısını durmadan kapayansın