🧸RaRa🧸

Tüm günümü Genshin İmpact oynayarak geçiriyorum bir kaç arkadaş edindim bu sayede yani sadece oyun oynamak için konuşuyoruz yinede bu güzel. Abim askere gitti ve onu özledim.. Yine de abimin askere gitmesi ilişkimizi güçlendirdi. Artık telefonda konuşurken birbirimizi sevdiğimizi söyleyip hissettiriyoruz, konuşamasakta birbirimizi soruyoruz annemize ve annemiz birbirimize iletiyor mesajlarımızı. Üç gün önce dişçiye gittim gün içinde dişlerimi bilinçsizce sıktığım ve geceleride dişlerimi sıkmamdan dolayı ağzım kan dolu uyandığım için yapabilevekleri bir şey var mı öğrenmem gerekliydi ne yazık ki kesin bir sonuç bulamasalarda şimdilik uyurken ve gün içinde bu boksörlerin kullandığı gibi plaklardan yapılıyor muhtemelen yarın kullanmaya başlamış olacağım. Abim bunu öğrendiğinde biraz endişelendi dikkatli olmamı söyledi ve beni neşelendirdi... Artık abimle her şey yolunda bu yüzden Tanrıya minnettarım... 

Belli bir süreliğine iyiydim ve mutluydum. Sonrasında ne mi oldu? Önce uyku düzenim bozuldu, ardından yeme alışkanlığımı kaybettim ve düzensiz beslenmeden dolayı saçlarım dökülüyor, yaklaşık üç aydır dışarıya çıkmadım... Bazen balkona çıkıp resim yapıyorum bazende bahçeden taze sarımsak toplamaya çıkıyorum onun dışında dışarıya çıkmaktan tamamen kaçınıyorum. Bilgisayar oyunları oynayıp tüm günümü netflixte geçiriyorum. Geceleri ağlayarak sızıp kalıyorum. Arkadaşlarımı kaybettim... Hayatım tamamen boka batmış durumda...

Bazı şeyler iyiye gidiyor umarım tekrar eskisi gibi olmaz..

İçten içe ölüyorum ama bu doğru gelmiyor. Tanrım bir kez olsun beni sevemez misin?

Durumum iyiye gidiyor.. Aldığım psikolojik desteğin yanında sorunun küçüklüğüme dayalı olduğunu anlayan psikiyatristim aile terapileri ile ailemi değiştiriyor. Ne kadar değişselerde güvenmiyorum her an beni üzebilirler. Yinede değiştiklerini göstermek için her istediğimi yapıyorlar ama bu neyi değiştirir? 

İyi olduğumu unutun.. İyiyken bile intihar planları kuruyorum ve bu sefer korkmamın sebebi artık kaybedecek hiç bir şeye sahip olmamam.. 

Uzun zaman geçti ve artık iyiyim.. Liseye geçtikten bir ay sonra kaydımı dondurma kararı alıp okulu bıraktım ama mutluyum.. Hiç bir zaman insanları sevmemiştim. Beni yıpratan arkadaşlıklar yok. Günümü kitap okuyarak ve beni kırmayan tek dostumla geçiriyorum bazen film izliyor ve oyun oynuyoruz ama genelde dertleşiyoruz. İyiyim ve bunun uzun sürmesini istiyorum.. 

Uzun zamandır bir şeyler yazmadığımı fark ettim.. İyi miyim? Bilmiyorum ama çabalıyorum.. Sonunda liseye geçtim ve her şeyin tekrar boka batmamasını diliyorum. İyi olmamı zorlaştıran ağlama nöbetlerim azalıyor. Bu iyi bir şey değil mi? Bir kaç yeni arkadaş edindim. Onlarla mutluyum. En azından beni kırmıyorlar.. 

Ihlamurlar çiçek açmış olduğunda yaşamaktan zevk alacağım.. 

Acımasızdın ve acıma sızdın...