renksizsiirler

bazı geceler sana küsüyorum. ertesi gün hiç sana küsmemiş gibi gördüğüm yaşadığım her şeyi içimden sana anlatıyorum. bazı geceler seni affediyorum. sonra seni affettiğim için kendime kızıyorum. ama yine dönüp dolaşıp sana geliyorum. bir insanı içinde yaşatmak zordur , derlerdi. şimdi çok daha iyi anlıyorum. kendi içimde sana küsüyor, affediyor , ağlıyor, gülüyorum. ama seni öldüremiyorum. bir şekilde yaşatmaya çalışıyorum. ve seni yaşatmaya çalışırken yanında ben ölüyorum.

birbirimizi yaralayacak, öldüreceğiz. ama dönüp dolaşıp birbirimizin yarasını saracak , birbirimizi yaşatacağız. benden ne kadar uzakta olursan ol , köşeyi döndüğün yerdeyim. senden ne kadar uzak olursam olayım köşeyi döndüğüm yerdesin. dünya küçük bir yer. illa ki karşılaşırız.

“ bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi ” dedi çocuk. “ ben de ” dedi köstebek. “ ama biz seni seviyoruz. sevgi insana yuvasını buldurur. ”