@rizzoquerta
yine de içim rahat etmedi. seni içimde çok ayrı seviyorum son kez de olsa bunu söylemiş olayım. farklı bir anlamda sevgi ile değil bu hemen yanlış anlaşılmayayım çünkü o anlamda sana sevgi beslemeyi bırakalı çok oldu
dediğim gibi ben seni yaşananlardan bağımsız olarak seviyorum ha laf sokmayı bırakacak mısın dersen hayır ben aklıma geldikçe ve sinir oldukça bunu yapmaya devam edeceğim
bakar mısınız bir çift gülünce kısılan göz sipariş edebilir miyim
RÜYAMDA KIZ BEBEK DOĞURDUM ŞAKA MIYDI BU KARNIMI KESİP BEBEK ÇIKARDI BİR TANE YAŞLI ADAM
bu normal mi bilmiyorum, eksikliğini hissediyorum. o benimdi ama bir kere öpemedim hatta kucağıma bile alamadım. vallahi hüngür hüngür ağlıycam kurban olurum sana annecim
daha sonra bebeğin bari bir kere fotoğrafını çekip anneme atayım diye ayağa kalkmıştım. ne oldu nasıl olduysa yine beceremedim, yüzünü dikkatlice göremedim. hem dışarıdaki ne olduğu belirsiz canlılar elimden alacak korkusu hem de içimdeki kıpır kıpır sevincin dürtüsü ile inanılmaz değişik hissediyordum. tam o sırada da uyandım. öyle yarım kaldı rüya. sadece yumuşacık gözüken siyah saçlarını ve pembe kıyafetlerini net bir şekilde gördüm
sonra yanımdaki yaşlı adam hâlâ karnımdan kan falan alacağını söyleyip beni de kaldırmıyordu, bebeği de kucağıma alamıyordum bir türlü. siyah saçlı bir kız çocuğuydu. neyse sonra bana "bak bu şans herkese verilmiyor, durduk yere kimsenin bebeği olmaz senin için bu hazine gibi bir şey" diyordu. hatta önüme hazine sandığı görüntüsü falan geliyordu ne alaka ise. Allah'ım çok tövbe bu bir kıyas değil asla ama yaşlı adam bebeği mucize bir bebek olarak anlatıyordu yani bana
beni bir yükmüşüm gibi kuytu köşelerde kalbinden attığını bilmiyor muyum. bir kez yanında yürümedim, gözüne görünmedim senin. ağlamadım yüzüne, ardından ses etmedim. bilmiyor muyum neden yaptığını, öyle mi sanıyorsun? ben anlamam mı o kadarından? biliyor musun ben biraz deliyimdir ama salak değilimdir ve biliyorum sen beni sevmediğin gibi benim seni sevmemi bile istemedin. ne olsun isterdin? öleyim yok mu olayım? ne ağırmış omzuna benim anılmayan adım. belli varlığımla bükülmüş belin ama artık üryansın ve dimdik. parmaklarım göğüs kafesini yarar kalbini arardı ya hani bir vakitler ama bulamazdı bulsa uzanıp dokunamazdı. bir çuval unun içinde kötü bir kurttu sanki benim varlığım. öfkeyi söküp almak o kadar zor değilmiş dimi. şimdi de ben senin gibi çıplağım, korkağım ve kötüyüm. keşke senin de kırılsa kalbin demeyi isterdim ama hakkın olan bu değil. iyisin, güzelsin. peki ben ne olayım istersin, hiç mi olayım? durup senden af mı dileneyim bir vakitler için. oysa geçti çok küçüktük. geçti hataydı hepsi. çocuktuk duyuyor musun şu dediklerimi. bir yanlışlık vardı bu işte o yanlış da bendim tabii. neyseki senin de doğruların bir boka yaramıyor artık.
neyse en azından rüyalarım artık benim, kimse misafirim değil
yeter bu kadar hoşça kalıın
kendi kendime rollere girip bir de feryat figan olmam yok mu, diyorum işte ben adam olmam
seni zorlayamam
ciğerimin dibinde derinden bir nefret
dünyanın tek kusuru benmişim, unuttum
