Bir kaç senemi hiç uğruna harcamış olmanın verdiği bir yük ile tökezliyorum nereye baksam gözlerime bir ağırlık çöküyor her yerde silikleşmiş bir şeyler var ya da bana öyle geliyor tek bildiğim inanılmaz yorulduğum ve artık dinlenmem gerektiği
İnsanların sorumsuz ve çocukça davranışları beni sinir ediyor ne yani çocuk musun onu yapınca ne geçti eline beni kırmaktan ve kendinden uzaklaştırmaktan fazla
Hiç bir şeyde yeterince iyi değilim sayısız insan kaybediyorum bir şeyleri yoluna koymaya çalışırken mahvediyorum aile ilişkilerim beni bazen cidden öldürecek gibi hissediyorum okumamı isteyemryen bir mağazada çalışmamı isteyen evlenip gitmemi isteyen bir baba ile uğraşmak bazen kafamın kaçmasına sebep oluyor daha yeni aldatıldığımı öğrenip bunu atlatmam gerektiği yerde bir sürü sorun ile uğraşmak beni bunaltıyor..nerde hata yaptım
Bazenleri hayat kötü gitsede kendimi boğuluyormuş gibi hissetsem bile ya da ölmek istediğimi söylesem bile bir yolunu bulup kendime geçici de olsa iyi geliyorum keşke kalıcı olsaydı
Ben çoktan öldüm ruhum bedenimden ayrılıp yıldızların arasındaki yerini çoktan aldı ama ben hâlâ daha acı içinde kıvranıyorum kalbim o kadar çok acıyor ki bazen bu kadar acıyı nasıl küçük kalbim kaldırıyor diye düşünüyorum hançerlendi kalbim ve içindeki kan boşalana kadar darbe aldı şuan ise göğüs kafesimin acısı ile duramıyorum yattığım yer bana batıyor
Bir kuyunun içinde gibiyim çırpınmam ya da kurtulmak için yaptığım bağırışları kimse duymuyor ben kendi yalnızlığıma gömülüyorum kimse beni kurtarmıyor kimse beni görmüyor bile
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.