roverbenz

eminim çok pişmansındır beni kendine düşman ettiğine. 

roverbenz

defol git şimdi rahat uyu. 
Reply

roverbenz

deldi geceyi, deliren bir kuşun gerdanını saran gergin urgan. artık her organ biraz yorgun ve ben galiba ölüyorum yalnızlıktan. günlere sarın iltihaplı bedenimi, bir namussuz infilâk vakti. hortumlar çayırlıktan döne döne yükselirken karanlık gökyüzüne, uykusuz geceyi usturayla bölen tuhaf bir hatıra dolayın ayak bileklerime. fütursuz bir çocuğa kalkan ele sarılan anne gibi sarsın bedenimi morfin.

roverbenz

sen bozuk bir ayrılık makinesisin dünya. lehimle beni piyanonun en esmer tuşlarına. pavyonlara bağışla iç organlarımı, sabıkalarımı bağışla. biri delikanlı biri ceset, iki mesleğim olsun köprüyü geçtiğimde. sevdiğin işi yaparsan ölüm sana her gün tatil. bak bu torbacı terörist, bak bu hırsız katil. tanrı uluyan kurdu vurdu. mezarıma taş dikmeyin, yaşarken canım çıktı yük taşımaktan.
Reply

roverbenz

bırakıyorum toy neşemi kağıttan bir geminin üzerinden, demini almış kara suyun katı kararsızlığına. yatağımın altında saklanan kudurmuş kadavraların sırtlarına basarak yetişiyorum yetişkinliğime. göz bebeklerimi dağlıyor, en karanlık imgelerin ölmeden az evvel gördüğü beyaz ışık. amatör bir cerrahın elinde kana bulanmış arsız bistüri. astigmat bir ağacın dalından uzağa düşen elmanın bastıramadığı histeri. kalleşçe bir söylemin yavşak bir babayı iğneleme düsturu. 
Reply

roverbenz

taşlara bağlayın hayatla imtihanımı. ben bir ölüm marşı çalkalarım ağzımda, yarım bardak ucuz şarapla. taşlara bağlayın tutuklu tutkularımı. emzirin beni bozuk süt, intikam ve günahla. taşlara bağlayın annemin hayaletini. denizler çekilirken şarkılar söyleyin morarmış cesetlerime. tanrı uluyan kurdu vurdu. dar atıyorum kendimi sonsuzluğun ayaklarına doğru. altı farklı intihar beğeniyorum, üçüncü sayfalara zar atıyorum. köpek köpeği yemiş sakın bakmayın.
Reply