‘’Tam dört ay oldu. İçimde hüzünden bir çağlayan akarken benden daha içeri, dışım bir çöl gibi kupkuru olalı.
Hep giderdi benden, ama mutlaka geri gelirdi. Bir mucize olup geri gelmesini bekleyeli, tam dört ay oldu. Her kapı çalışında, ilk seferimmiş gibi heyecanla kapıya koşalı ve onu bulamayalı… Tam dört ay oldu, zaman benim için akmayalı.
Arada kendimi kaybettim bu dört ayda. Tamamen delirmenin eşiğine geldim. Ama, zor da olsa toparladım kendimi. Olur da gelirse, bıraktığı gibi bulsun beni diye.''