Buraya bütün negatifliğimi döktüğüm için gerçek hayatımda tam bir komediyenim etrafımdaki insanlar onlara katılamadığım zamanlar oranın çok sessiz olduğunu söylüyorlar çünkü ben şakamatik ve gürültülü bir insanım onlar için arada bir ağlamalarım onlara denk gelince şok oluyorlar buda bana hep palyanço hikayesini hatırlatıyo :/
Herkesin 17 yaşını geri istediği yerde ben o yaşıma olan nefretimi geçiremiyorum umutlar ile girdiğim 17 yaşımın her umudumu çürüttüğünü görmek beni çok sinirlendiriyor
I'm so sick of seventeen where is my fucking teenage dream if somewone tells me one more time enjoy your youth ı'm gonna cry REELLYY FELT THAT
Bu arada hayatımın gerçeği artık kimin neyiyle dalga geçtiysem aynısı yada daha fazlası başıma geliyor dersimi aldım uzun zamandır banane diyip geçiyorum
Benimle bir ilişki kurmak o kadar zor ki anlıyorum artık beni neden sevemediklerini
Çünkü üç cümle konuştuğum insan için bile o kadar çok beynimde yer verip düşünüyorum ki sonra en normal şeyde bile kendi içimde abartıyorum ki bunu çok yakın olduğum insanlara da yapıyorum sonra dayanamayan çekip gidiyorlar