‘Sana bakan gözler var ama seni gören yok.
Gündüzler gecelerden zor, bilen yok.
Hep bir gülüş, hep bir tebessüm, anlayan yok.
Rengarenk uçurtmalara bürünmüş umutlar, rüzgar yok.
Uykunun kollarına atılan bedenler, ruhları yok.
Yangın var!
Yangın var!
YANGIN VAR!
diye bağırasım var. Bağırıyorum, duyan yok.
Yok, kimse yok..!’