söylemek istediğim çok şey var. canımı yakan çok şey var. susuyorum, yutuyorum, yokmuş gibi davranıyorum. kendimi bir şey olmadığına inandırıyorum. çok şey oluyor... o kadar çok şey oluyor ki ben dayanamıyorum, yetişemiyorum. üzülemiyorum bile. o kadar çok şey oluyor ki ben üzülecek kadar odaklanamıyorum bile o şeye.
insanlara hesap sormak istiyorum. ona hesap sormak istiyorum. neden yapıyorsunuz bana bunu demek istiyorum. yakalarına yapışıp sormak istiyorum neden canımı yakıyorsunuz diye. onun yerine oturuyorum. bir şarkı açıp dinliyorum. zihnimde etrafı birbirine katıp her yeri yakıp yıkıyorum insanlardan, sevdiğim insanlardan hesap soruyorum. dışarı sadece ifadesiz yüzüm yansıyor.
sormak istiyorum mesela ben sen ağlarken yanındayım sen neden ben ağlarken yanımda değilsin demek istiyorum.
bir başkasına neredesin sen neden artık eski sen değilsin neden beni görmüyorsun, neden görmek istemiyorsun demek istiyorum. her şeyimi benden iyi bilen kız nerede demek istiyorum. neden artık değiştin demek istiyorum.
vicuduma da hesap sormak istiyorum. neden bu kadar çirkinim neden değişemiyorum neden sadece daha kötü hale geldim demek istiyorum. onca aç kaldığım gün ne işe yaradı demek istiyorum. o acıları bulantıları boşuna mı çektim demek istiyorum.
kusmak istiyorum o kadar doldum ve o kadar bulanıyor ki midem artık her şeyi kusmak istiyorum.
bilmiyorum beni anlayan biri varmı, biri umursarmı ama ben artık ölmek istiyorum.
çok yoruldum artık gözlerimi yummak ve tekrar açmamak istiyorum.
hiçbir zaman hayallerime yetemeyeceğimi, sevdiklerime yetemeyeceğimi, bu hayata yetemeyeceğimi biliyorum.
m` ²²`¹⁰`²⁰²²