RUKİYE ÇAPKAN - 17

Söndür umutlarını ve bir sigara yak. Gece uzun, anlatacak çok şey var.
Karanlığa hapset kendini burada ışık yok ve hiç olmadı, biliyorsun. Bu bizim hikâyemiz. 
Rahat bırak yıldızları, yüzünü görmek istiyorum.
Ben karanlıktaki sessizliğim. Sokakta yanından geçtiğin o ruhsuz kız.
Ben kimim, neyim, ne anlatıyorum?
Seni anlatıyorum. O karanlıktan korkan ama her seferinde aydınlıktan kaçan bizi anlatıyorum.
Gözyaşlarını akıt kalbine. Unutma yalnızsın. Üşüyen ellerini ruhuna sapla ve sök at içini, ne varsa veya ne kalsıysa.
Ben o uğursuz hiçliğim. Gülümsemek zorunda kaldığın zamanlarım. Herkese 'iyiyim' dediğim o lanet anlarım. Ben hiç beyaz olmadım.
Bu saf karanlığın hikâyesi.
Şimdi öp çaresizliğini ve çıplak umudunu. Onlardan başka kimse yok.
Sen gelecekten medet bekle.
Benim bir geleceğim yok.