rukiyegnd

Lezleri sevin 

Dünya bir kaos denizi ben bir rotasız gemi senin kalbin ise benim için sığınacak tek liman 

Sol yanımda bir sızı var anne .
          Ömrümden  ömür alan .
          
          Milyonlarca insan içinde yanlızım anne .
          Senin yokluğunda saclarimi melekler okşar benim .
          
          Gülüşlerim hapis olur yüzüme sensiz gülemem anne .
          Kokun sinmiş tuttuğun ellerime dokunduğun yüzüme .
          
          Sol yanımda bir boşluk var dolduramaz hiç kimse .
          Uykularım bölünür gece yarıları senin düşlerinle .
          
          Mest olur gönlüm seni her rüyamda görüşümde .
          Bitmesin isterim seni gördüğüm her rüya .
          
          Uyanırım ansızın kalbimde bir mutlulukla .
          Sonra bir hüzün gelir oturur gönlümün saraylarına .
          
          Anlarım ki bu sadece bir rüya .
          Seni özlemek benim kalbimin en güzel duygusu .
          
          Rüyada seni görmek ömrümün en tatlı uykusu .
          
          Sol yanımda bir sancı var senin yoklugunda .
          
          Kelimeler yetersiz  senin  yokluğunu  anlatmaya .
          Hayallerim de sevdim seni ben anne .
          
          Düşlerimde sana sarılarak uyurum ben yanlız gecelerde .
          
          Şimdi sen çok uzaksın benden bir okadarda yakınsın kalbime .
          
          Belki doya doya sarılamadım boynuna koklayamadım gül kokunu .
          Ama ben her gece hayallerinle dalarım uykuya .
          Sevmedi kimse senin gibi beni kimse veremedi anne sevgisini .
          
          Dedimya anne sol yanımda bir sızı var senin yokluğundan .
          Dindiremez kimse bu sol yanımı sızlatan yarayı .
          
          Her gün kanar kabuk bağlamaz bu yara .
          
          Senin yokluğunda bu yaraya dokunamaz hic bir tabib .
          
          Söylemesi çok zor anne ben çok özledim seni .
          
          Her sabah sensiz bir güne daha uyanmak yıpratıyor bu bedeni .
          
          Teselli olmuyor hiç bir derman seni yokluğuna .
          
          Ne ben alışa bildim senin yokluğuna nede bu yürek .
          Bekle beni anne kanatlarım kırıldı sana geliyorum yürüyerek .
          
          Yazar : mehmet başaran 
          
          Anneler günün kutlu olsun 

Teselli eder mi yazdığım şiirler içimdeki yokluğunu.  
          
          Uyutur mu zannedersin sensizlik, sana bulanmış ruhumu . 
          
          Huzurum yok göz yaşlarım kayıtsız kalmıyor ruhumun acılarına . 
          
          Sicim sicim yanaklarımdan süzülüyor düşüyor dudaklarıma. Üzülme geçer ..., kendimi avutmak için söylediğim kaçıncı yalan .
          
          Geçmiyor acıyor,kanıyor, sızlıyor ,mevsimler geçiyor ,ömür geçiyor,zaman geçiyor  fakat yürek sızısı bir türlü geçmek bilmiyor . 
          
          Aklım kaçak terk_i firar etmiş beyninden. Bir hayli yorgun düşen fikirlerim satırlarıma seni işliyor durmadan . 
          
          Canımı ruhumu yakan  beni sana hapseden duygu bütün düşüncelerimi işkâl ediyor.  
          
          Vazgeçiyorum bütün benliğimden, kendimden ...,sol yanıma kurulan idam sehpası sevdama  yargısız infaz kararı almış . 
          
          Kararları, bütünlüğümü  bozan aşkımı dar sokaklarda boğmak. 
          
          Cennet kokan sana dair hayallerimi  kirli elleriyle kirletmek.
          
          Sen fikrimde bulanıklaşan rüya gibi kabuslarım oldun .  
          
          Hayallerinde bile dokunmaya kıyamadıgım ipek tenin benim anonim faili meçhul katilim . 
          
          Patlamaya hazır kurulu  şiirler dilimin ucunda hapis . 
          
          
          
          Yokluğun infazı olur cümlelerimin , intihar eder kelimeler sana yazılan her cümlede . 
          
          Not : Yaşanmış bir aşkın hüsranla kaleme alınışıdır . 
          
          18 mayıs 2018