Your crazy girl

‘Kay taas ng araw,
          Na siyang nakakasilaw,
          Ngunit ito’y biyaya,
          Na ipinagkaloob’t ipinamalas;
          
          Sa nagdaang panahon,
          At tatahakin pang mga oras,
          Ang noo’y nakakaginhawang init,
          Ngayo’y nakakapaso nang pawang apoy.
          
          Ulan na dati’y kay sayang damhin,
          Sa lamig na simoy ng hangin sumasabay,
          Mainit na sabaw ang siyang hanap,
          At masayang gabi nanaman;
          
          Ngunit tila’y pawang kahapon na lamang ang lahat,
          Ula’y nakakasira na ng tahanan,
          Hindi na tulad noo’y kay sarap lasapin,
          Ngayo’y wala nang saya ang mararamdaman.
          
          
          —Malayang tula—
          Ihinandog ni: @runaway_000

I am disappointed with those ‘old fashioned’ schools. 
          
          Like, their rules and such. 
          
          Ang unfair na pagpapatakbo ng school. 
          
          Kung paano nila din-discriminate ang mga lalaki—even those girls.
          
          Like for example: 
          Sa pag-cr, okay lang na dalawa ang lumabas sa baba, but boys can’t. They will tease them na “Magpa-pagpagan” daw sila.
          
          Even Uniforms and make ups or other cosmetics na ginagamit both gender.
          
          Formal Attire
          Informal Attire
          Casual Attire
          
          Kahit ‘yong ayos ng buhok, walang kulay na buhok. 
          
          Sana naman makisabay rin sila sa takbo ng panahon, hindi ‘yong nag-stay pa rin sila sa sinaunang panahon. 
          
          Akala ko ba pangalawang tahanan ‘yong eskwelahan? Pero kailangan maging perpekto rito, walang kalayaan.