Yağmur hızlanmıştı. Beyaz gömleği sırılsıklam olmuştu fakat içeriye girmiyordu. Kendisine doğrultulmuş bir çift siyah büyük göz tarafından hapsedilmişti. Gözlerin sahibi elindeki havluyu uzattı. "Sırılsıklam oldun Light, hasta olacaksın." Pişmanlık duymuyordu, hatta durumdan garip bir haz aldığı bile söylenebilirdi. Havluyu aldı ve yüzünü sildi. Son birkaç haftadır olanları düşündü. Karşısındaki kişi en az kendisi kadar zekiydi ve her şeyin farkındaydı. Her şeyin farkındaydı fakat elinden bir şey gelmiyordu ve bu durum onu delirtiyordu. Elbette bir şey yapamıyordu, hayır henüz olmaz. Çatıdaki anten rüzgarın etkisiyle sallanıyordu. Siyah delici gözlerin sahibi bu sefer belli belirsiz bir üzüntüyle bakıyordu kendisine. Umutsuzdu fakat pes etmeye niyeti yoktu. Tekrar göz göze geldiler. "Light" dedi, "Hayatında bir kere olsun doğruyu söyledin mi?" Başını eğdi, dudaklarından sinsi bir gülümseme geçti. Bunun cevabını ikisi de biliyordu. Tekrar ciddileşti. Elindeki havluya baktı. Maviydi. Gök mavisi. "Hadi içeri girelim, yoksa hastalanacağız." İçeri geçtiler.