Karanlığa tutsak bir gölgeden, ışık savrulamayacağı düşünülür. Unutmayın, koca uzay boşluğu da ıssız bir karanlığın hakimidir ve noktanın noktası dahi sayılamayacak güneş, yine kendisinden çok daha küçük olan Dünya'ya ışığını armağan edecek güçtedir. 
Karanlığa esir olmuş bir gölge, cılız bir ışık huzmesine ev sahipliği yapabilir ve o cılız ışık ise nice gölgelere özgürlüğü bahşedebilir.
Beyaz bir sayfada, hoyratça adımlayan ve her bir adımında kara lekeler silsilesini peşinde imzası olarak bırakan duyguların gölgesi devriliyor kalbime. O duygular ki, birilerinin ölümüne ve birilerinin doğumuna sebebiyet olacak kadar güçlü, yine ben bu duyguların sahibiyim diye böbürlenmek geliyor içimden durduk yere. Sarılın zihninizin ücralarında saklanan ve merhum atasının yasını tutan duygulara, sarılın dilinize kenetlenen harflere ve sarılın ruhunuza nişanlanan her bir söze...
Bırakın acıtsın, bırakın korkuyu ve öfkeyi salsın yüreğinize. Öfkeyi salan bir cani değil de, acıyı işleyen bir aciz değil de, korkuyu kalbinize gömen bir katil değil de, duygularınız olsun. Bırakın sizi yanıltan bir insan değil de, duygularınız olsun.
---
Cervantes ;
De corde exeunt cogitationes malae.
[Kötü niyetin kaynağı gönüldür.]
---
Mail Adresim:
morkalems@gmail.com