sıla

ben artik sadece kendime uzuluyorum, sadece kendimde sucu buluyorum. birilerinin de beni onemseyecegine, destek olacagina, en azindan bir "nasilsin?" diye soracaklarina inanmak tamamen benim aptalligimdi. 

"Durakta dakikalardır otobüsümün gelmesini bekliyordum. Kulaklığımda çalan şarkı aniden kesilmişti. Kulaklığım şarjı bitmişti. Rahatsız bir biçimde onlarca kişinin bulunduğu bir durakta tek başımaydım. Kulağıma sürekli kahkaha atan insan sesleri doluyordu. Bence hepsi bana gülüyordu. Dışarıdan o kadar aptal görünüyordum ki herkes bana bakıp, bana gülüyordu. Bu onlarca insan içinden ayırt ettiğim bir babanın ve oğlunun konuşmaları dikkatimi çekti. Eğer daha fazla insanların bana baktığını düşünmeye devam edersem kafayı yiyecektim. Dikkatimi bu ikilinin konuşmasına verdim. En fazla 5 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bu çocuk babasına otobüsün gelmeyişini yakınıyordu. Babası da onu çok hevesle dinleyip, derdine derman olmak için çabalıyordu. 
          "Gelecek oğlum, en fazla 3 dakikası var," Gözlerim onlara dönmüştü. Adamın boyu çok uzundu, oğluna yetişmek için eğildi. "Biliyorum, bugün çok yoruldun. Söz veriyorum 3 dakika içinde gelecek ve biz evimize gideceğiz oğlum." Oğlunun alnından öptü ve sarıldı. Kocaman kollarının arasında küçücük çocuk kayboluyordu. Gözlerime yaşlar dolmuştu. Bu dünyada bazı babaların, gerçekten baba olduğunu bilmek çok güzeldi. O baba, verdiği sözü tuttu. Otobüs 3 dakika içinde geldi ve evlerine gittiler. 
          Canım yanıyordu
          Benim babam, bana yüzlerce söz vermişti. Hiçbirini tutmadan, beni de arkasında bırakıp gitmişti"
          dilhun-yara2

ikili ve daha fazla olan ilişkilerde karşıdakini en çok inciten oradaki birinin bencilliğidir. bencilce davranmasıdır. kendinden başka kimseyi düşünmemesidir. insani duyguları sadece kendi yaşıyor gibi davranmasıdır. 
          belki de, ağladığını bile görmemesidir. 
          incitir, çok incitir. 
          ama sonra düşünürsün, belki de bitmelidir.

keşke diyorum. keşke biraz önemsenseydim. keşke insanlar biraz da beni merak etselelerdi. keşke çoğu şeyin önüne koyduğum o kişi beni böyle değersizleştirmeseydi. keşke, keşke, keşke...

Nasıl birisin
          Beni böyle üzebilirsin
          Sanki her şeyi denedin
          Kalabilirsin, pekala gidebilirsin
          Daha değersiz hissettiremezdin

"Mutluyken yanımda değildin. Kıyamadığın, hep aşkla baktığın gözlerimden bir bir damlalar akıyor. Hani gözlerimdeki bulutların yağmuru başladığında ne olursa olsun durdurmanın bir yolunu bulurdun? Gelsen ya yanıma yine. Kelimeler boğazıma diziliyor sanki. Sana bir sır vereyim mi? Ben çok yoruldum. Sana gerçekten çok ihtiyacım var. Sıcacık kollarına, bakışına her bir zerrene... Canım adam, neden her şeyim olup beni yalnız bıraktın?"

başaramıyorum sanıyordum.  yanılmışım. bir adım daha attım saat tam 16.32'de.

"benim güzel Okyanus'um! kalbindeki her bir yaralı noktayı kendi ellerimle iyileştireceğim, söz veriyorum."

üstüm başım altüst olmuşum, bana verilen candan hesap sormuşum. bir varmışım, bir yokmuşum. acı ekerek ölmek için doğmuşum. ömrümün en güzel yıllarında bir deli kara sevdaya tutulmuşum :')

"bitiyorum ya, bitiyorum. her gün biraz daha kayboluyorum gözlerinin önünden. görmüyorsun değil mi? görmüyorsun. dün görmemiştin, bugün görmedin; yarın da görmeyeceksin."