sadecen_1129

"Kibrit:
          	Umut insanı yaşatabilir.
          	Ama aynı zamanda insanı öldürebilir de.
          	Yaşamak için ölmeyi göze almalı mıyız?
          	İzmarit:
          	ölmek için yaşamıyor muyuz?
          	kaybedecek hiçbir şeyimiz yok."
          	
          	~İzmarit

sadecen_1129

“Hayatta mümkün olmayan pek çok şey var elbette ancak hepsi bir zamanlar bir ihtimalden doğan hayal­lerdi. İhtimaller doğar, büyür, gelir ve göğsüne konar. Durur orada öylece. Bekler. Çabalamazsan, savaşmazsan, kaçarsan o mücadeleden, her ihtimal bir gün ölür. Gerçekleşmesi mümkün her hayali imkânsızlaştıran insanın ta ken­disi değil mi?”
          
          ~Kibrit

sadecen_1129

"İnsan hep küçük ve sıcak olanı sever. Bu yüzden evlerin çoğu büyük değil. Isınması kolay olanı tercih ediyoruz. Renkler daha samimi, daha içten çünkü evin bizi sarıp sarmalamasını, kucaklamasını bekliyoruz." Bilemez gibi büktüm dudaklarımı. "Insanlarda da böyle. Kimse soğuk ve ürkütücü biri-ne sarılmak istemez," dedi sitemle, sanki soğuk ve ürkütücü olanın kendisi olduğunu düşünüyordu. "Halbuki her insanın evi de sıcacık değil dünyada, ne aci...
          "Kalbin üşümesi de bir ölüm nedeni," dedim sessizce. "Ev en nihayetinde kalbidir insanın."
          "Bir başkasının kalbini de yuva sanabilir insan," dedi Sina.
          "Soğuktan donanlar var öyleyse."
          "Yine de evini terk etmeyenler var."
          "Öleceğini bile bile kalmak mı gerekir?"
          Gözlerime baktı. Belki de ilk defa bu kadar uzun, korkmadan, kaçırma-dan karşımdaydı irisleri.
          "Öleceğimizi bile bile yaşamıyor muyuz?" diye fısıldadı.
          
          ~Kibrit

sadecen_1129

"Vakitlerin en güzelidir seni sevmek;
            Yeryüzünün en güzel çiçeğini koklar gibi
            Kokunu içime çekmek,
            Gökyüzüne dalar gibi 
            Gülüşünü seyretmek...
            Vakitlerin en güzelidir, sevgilim;
            Seni kalbimin en ferah yerinde hissetmek."
          
          ~Yakup Salih Bilik