•

Kış gelince bir deliğe saklanan hayvanlar gibi kendi içime ne kadar çekilsem de başkalarının sesleri kulaklarımda çınlıyor, kendi sesimi gırtlağımda duyuyordum. Arkama gizlenen yalnızlık ve inziva, ezeli geceler gibi yoğunlaşıp birikmişti.

Benimle tabiatın bütün unsurları arasında, görülmez tellerle, bir ıstırap akımı başlamıştı. Hiçbir fikir ve hayal, bana gayritabii gelmiyordu.

Mezarda olan için zaman, anlamını kaybeder.