sakakmezarligi

ceza saydığım yaşamımda tanrı’dan bir hediye senin varlığın. 

efkarlanmak,çok düşünmek, işin içinden çıkamamak falan komple bitti. artık yekten kapkaranlık bataklıklar fokurduyor kafamda.

"ne düşünüyorum, biliyor musun yusuf? keşke, her şeyi geride bırakıp. uzun bir yolculuğa çıkabilseydik seninle."

"bu yükü sen mi sırtladın, yoksa üzerine mi devrildi? burası çok mühim."

içim yara, içim katliam.

fiziksel yorgunluk değil.
          ruhani bir dermansızlık.

yüzün çiçeklerin en güzelidir.

sen benim en kusursuz şiirimden bile daha ötesin. 

"öyle yorgunum ki,
          huzur bulamıyorum artık.
          yaklaştığım her şey
          yalnızca bir bulantı
          ve daha uzağa kaçmam gerek.”

odam on altı metre kare matem