samiloymak

sevgilim

gitme kal desem de şubattan bile soğuktu bakışlar

ben ateşten gömlek kız sudan pantolon

allahim beni de yanina al

ruhumu karanliga hapsediyor her an

tasiyamayanlar

yeni dunya bir dokuz sekiz dort

Cehennemin içindeyim akıyoken nehir gözlerimden,

Dermansız ömrümden çaldığın çocukluğumu ver bana. Utanmadan yaşadığına otur şükret der bana.

Kapalı algılarını yitik çocukluğum borçlu.