sandareke

beceremedik sevgilim
            biz bir olmayi beceremedik
            “biz” olmayi,
            halletmeyi, unutmayi
            bazen cocuklasip sacmalamayi
            herkese kör olmayi
            beceremedik
            simdi ise sevgilim
            carpiyor kalbim 
            daraliyor nefesim
            kulaklarimda senin sesin
            defolmak istedim
            bu dunyadan uzaklasmak
            sadece senin olmak
            beceremedim sevgilim
            olmeyi bile beceremedim

sevmek tek cozumum gibi
            sadece seni sevmek
            senin disindaki kimseyi goremezdim
            bir film izlerdik simdi seninle
            sinema salonlari bizi izlerdi
            biz filmlerdeki asiklari
            kiskandiracak kadar guzeldik
            simdi sevgilim musaadenle
            en sevdigin filme tek koltuk bilet almak
            benim tek carem gibi

hayallerim baska birinin ellerinde simdi
            kollariyla sariyor belki
            sevilmek en cok sana yakisirdi
            kizamiyorum, bagiramiyorum sana
            yagmurlarla agliyor bulutlarla kusuyorum askimi
            kirik kalpler diyarinda simdi
            hala ariyorum seni
            biraz yikik, biraz caresizce
            beklemek en cok bana yakisirdi
            bana en cok sen yakisirdin
            icinde adinin gectigi her cumle guzel geliyor 
            biraz kandirilmis, biraz umitsizce
            toprak gibi olan gozlerin
            cografyamda yeni yerler kesfettirirdi