Boş bir kalbe sevgi düşmüş, sahibi demiş ki "Buda neyin nesi?" Kalp durur mu? Yapıştırmış cevabı; "Sen bilmezsin ama sevgi bu!" Sahibi demiş ki "Nereden bileyim sanki ben hiç sevildim mi ki?" Kalp durmamış devam etmiş cevap vermeye "Tamam belki sevilmedin ama sevmeyi de denemedin. Sen birini sevmedikten sonra birinin seni sevmesini nasıl beklersin?"  Sahibi kalbi haklı bulmuş. Aradan uzun sayılacak bir süre geçmiş. Bir gün seven kişi demiş ki kalbin sahibine; "Ben seni hiç sevmedim, küçük bir insanla oyun oynar gibi oynadım seninle." Kalbin sahibi çok üzülmüş, sormuş kalbe; "Güvendim sana, sevdim birini. Ama o hiç sevmemiş beni. Hani ben sevince oda severdi beni? Söyle şimdi kalbim nasıl güvenirim artık birine, nasıl sevebilirim artık birini?" Kalp çok pişman olmuş özür dilemiş hemen ama sahibi kabul etmemiş son sözü şu olmuş kafasına sıkmadan önce; "Keşke sana güvenip de birini sevmeseydim çünkü o zaman ne sen şuan kan ağlıyor olurdun, ne de ben ölmek üzere..." Bu hikayede yine sevene kıymış ve sevileni yüceltmiş. Birini fazla sevmeyin çünkü bir gün gidince kendinizi tekrar bulamazsınız!!!