♡

düşünceler uyutmuyorsa,
          yıldızlara yüzünü dön.
          kaybedince ağlanırmış meğer 
          sen haklısın, gökyüzüne dağılmış
          bütün öpüşmeler...

yorulursan yaslan bana,
          sarılıp uyuyalım günbatımında..`

kötü olan neydi zayıflıktan kaynaklanan herşey miydi?Yoksa ben mi çok kötüydüm.(Yazarken çok düşünmedim)

Sana söyleyecek onca şeyim varken, içimde bir sürü şey birikmişken benim yazıp yazıp silmelerim çok yine... Bak bir şarkıda daha varsın ")

her güzel kadın aldatılmış`

anladım ki hiç sevmedin beni, hiç hissetmedin sevgimi, yalanlar söyledin... sahii, ben mi tanıyamadım seni ya da tanıyıp görmezden mi geldim gerçekleri? gözümün önünde koca bir yalandan dünya vardı da görmek yerine tek bir bakışına mı kaybettim ben? neden diye sorsam bir cevabın olur muydu? bir nedeni var mıydı acıtmanın, sana hiç zararı dokunmayan birini üstelik. on yedimdin, hani şu bir sürü anlamlar yükledikleri on yedinci yaş vardı ya, inanmazdım ama sen benim on yedimdin. sondu. kendime yemin ederim ki sondu!

küçük bir evimiz olsun, bahçesine çiçekler ekelim. evet, küçük ve bahçeli olsun. rengarenk çiçeklerimiz olsun, sallandığımız bir hamağımız. neyimiz olursa hepsini kendimiz yapalım. evimize dair her şeye bizim elimiz değsin, biz güzelleştirelim ne var ne yoksa. duvarlarımızı senin çizimlerin süslesin. her duvarda bambaşka şeyler... odamızdan gökyüzünü görebilelim mesela ve çok uzakta olalım insanlardan. çok bir şey yapamasak bile yemekleri birlikte yapalım. ortalığı biraz dağıtırız belki ama toplarız birlikte. ikimizden izler biriktirelim istiyorum. sana bakarken seni sevmenin ne büyük bir şans olduğunu, gözlerinin içine gülerek bakabilmenin ne kadar kutsal bir şey olduğunu hatırlamak istiyorum. sana süslü cümleler vaat etmek değil, susan dudaklarımla içi gülen gözlerimi vaat etmek istiyorum. sana bakarken gülen gözlerim...

yine bu sokaklar ve caddeler,
          boşa sarf edilmiş cümleler,
          elbet seni üzer bu gidişler, 
          bu vedasız bitişler.
          
          ~

Duygularım izin vermez, üzülürken gülmeye.
          Duyguların izin vermiş, üzerken eğlenmeye.

kışa aşık nankör ilkbahar...'