Ah, şey merhaba. Hiçbir şeyi bilmediğim gibi bu uygulamayı dq nasıl kullanacağımı bilmiyorum, özür dilerim şimdiden. Muhtemelen bunu okuyan sadece 2 kişi falan çıkar ama yine de kimsenin beni tanımadığı bir platformda bir şeyler yazmak daha rahatlatıcı geldi. Kendimi sevmeyen, hiçbir işe yaramadığını düşünen ergenin biriydim. Ki hâlâ ergenim, bu durumda değişen bir şey yok. Bangtan (özellikle Namjoon) sayesinde bir şeyleri başardığımı hissetmiştim, mutluydum ve kendimi sevmeye başlamıştım. Ama şu sıralar gerçekten içten içe kendimide bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorum. Her şey tüm gerçekliği ile yüzüme çarpıyor. Güzellik algılarına uymadığınız halde kendinizi sevmek gerçekten çok zor bir şey... Ve ben bunu kimsenin yardımını almadan sadece 2-3 idolümün sözüne tutnarak başarmaya çalışıyorum... Hiçbir arkadaşımın olmaması beni gerçekten üzüyor, kimseyle dışarı çıkamamak, bir arkadaşınla vakit geçirememek, kimsenin senin için çabalamaya bile çalışmaması, seni hatırlamaması... Bilmiyorum sanırım biraz abartıyorum bazı şeyleri. Hiçbir şey eskisi gibi sarmıyor artık. Ne bu platform, ne izlediğim diziler... İdollerimin bile artık bana faydası olmuyor.. Her şeyden uzaklaşıp kafa dinlemek isteyip yapamamak daha da batırıyor her şeyi. İyi değilim sanırım. Her neyse, üzgünüm sizin de bildiriminizi meşgül ettim. İyi geceler diliyorum hepinize. Mutlulukla kalın, ben burada olmasam dahi yine de ışıltım hep sizinle...
